ရီရီလှိုင်( ဂစ္ဆပမြီ)

ကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ဗမာ့တော်လှန်ရေးရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားတစ်ကားထဲကဇာတ်ကောင်တစ်ကောင်ကိုစာရေးသူ အခုအချိန်ထိ မှတ်မိနေတုန်းပါပဲ။အဲဒီရုပ်ရှင်ထဲကဇာတ်ကောင်ဟာအင်္ဂလိပ်အလိုတော်ရိရွာသူကြီးတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။သူဟာအင်္ဂလိပ်နယ်ချဲ့တို့ရဲ့အလိုတော်ကျဘယ်သူ့မျက်နှာကိုမှမထောက်ဘဲဘာကိုမဆိုလုပ်ဆောင်ပေးဖို့အဆင်သင့်ရှိနေသူတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။သူ့ကိုယ်ကျိုး အတွက်ဆိုရင်ဘနဖူးကိုသိုက်တူးဖို့လက်မရွံ့သူပဲဖြစ်ပါတယ်။သူ့ကြောင့်ပဲအပြစ်မဲ့အရပ်သား ပြည်သူတွေထာင်ကျသူကျ၊ဘဝပျက်သူပျက်၊အသက်ဆုံးရှုံးသူဆုံးရှုံးဖြစ်ခဲ့ကြရပါတယ်။

အင်္ဂလိပ်ကိုလိုနီနယ်ချဲ့တွေကိုမြန်မာနဲ့ဂျပန်မဟာမိတ်တို့ပူးပေါင်းတိုက်ထုတ်လိုက်ပြီးတဲ့နောက်မှာ မြန်မာပြည်ဟာ ဂျပန်တို့ရဲ့ဖက်ဆစ်စနစ်အောက်ကိုတဖန်ကျဆင်းသွားရပြန်ပါတယ်။ဂျပန်တွေဟာသူတို့ရဲ့ဖက်ဆစ်အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်ကိုမြန်မာနိုင်ငံထဲမှာစတင်အသက်သွင်းလာခဲ့ကြပါတယ်။အံ့သြဖွယ်ကောင်းတာကအင်္ဂလိပ်တွေလက်ထက်ကအင်္ဂလိပ်တွေရဲ့အလိုကျဂျပန်ကိုတိုက်ခိုက်ပေးခဲ့သူအင်္ဂလိပ်အလိုတော်ရိရွာသူကြီးဟာဂျပန်ခေတ်မှာလည်းဂျပန်အလိုတော်ရိတစ်ဦးထပ်မံဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။

စာရေးသူငယ်စဉ်ကတွေးခဲ့မိတာကနယ်ချဲ့အလိုတော်ရိရွာသူကြီးလိုလူစားမျိုးတွေဟာရုပ်ရှင်တွေထဲမှာသာရှိလိမ့်မယ်ဆိုတာပါပဲ။ဒါပေမဲ့တကယ့်အပြင်လောကမှာလည်းအဲဒီလိုလူစားမျိုးတွေအမှန်တကယ်ရှိနေတာကို တွေ့မြင်လာနေရပါတယ်။

ဟုတ်ပါတယ်။ငှက်နဲ့တွေ့ချိန်မှာအတောင်ပံကလေးကိုတဖျပ်ဖျပ်ခတ်ပြီးတော့ငှက်ဖြစ်ကြောင်းပြသတတ်သလို ကြွက်နဲ့ တွေ့တဲ့အချိန်မှာတော့အတောင်ပံကိုဝှက်ထားပြီးကြွက်ဖြစ်ကြောင်းပြသတတ်တဲ့လင်းနို့လိုလူစားမျိုးတွေစာရေးသူတို့ရဲ့အာရက္ခပြည်ကြီးမှာအများအပြားပဲရှိနေတာကိုမြင်တွေ့နေရပါတယ်။

အခုလက်ရှိရခိုင်ပြည်ရဲ့အနေအထားကိုကြည့်ရင်အာရက္ခတပ်တော်ရဲ့ထိန်းချုပ်မှုအောက်ကို ရခိုင်မြို့နယ်ပေါင်း၁၄မြို့နယ်အထိအပြည့်အဝရောက်ရှိနေပြီးတဲ့အခြေအနေဖြစ်ပါတယ်။ ပြည်ချစ်အာရက္ခတပ်တာ်သားတွေရဲ့စွန့်လွှတ်စွန့်စားအနစ်နာခံမှု၊ခေါင်းဆောင်ကောင်းတို့ရဲ့အရည်အချင်းပြည့်ဝမှုနဲ့ရခိုင်မျိုးစေ့မှန်တဲ့အရပ်သားပြည်သူတို့ရဲ့အဖက်ဖက်ကဝိုင်းရံပံ့ပိုးမှု တို့ကြောင့်နှစ်ပေါင်း၂၄၀အထိတိုင်အချုပ်အခြာအာဏာပျောက်ဆုံးခဲ့ရတဲ့အာရက္ခနိုင်ငံတော်ဟာအချုပ်အခြာအာဏာကိုပြန်လည်ရယူပိုင်ဆိုင်နိုင်ဖို့လက်တစ်ကမ်းအလိုသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီ ဖြစ်ပါတယ်။

လက်ရှိရခိုင်ပြည်ကိုမြို့နယ်ပေါင်း (၁၇) မြို့နယ်နဲ့ဖွဲ့စည်းထားတဲ့အတွက်တိုက်ခိုက်သိမ်းပိုက်ဖို့ကျန်ရှိနေသေးတဲ့ကျောက်ဖြူ၊စစ်တွေနဲ့မာန်အောင်တို့ကိုသာအပြီးသတ်ရယူသိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့ပြီဆိုရင်ရခိုင်တစ်ပြည်လုံးဟာအာရက္ခတပ်တော်ရဲ့ထိန်းချုပ်မှုအောက်ကိုရာနှုန်းပြည့်ရာက်ရှိလာတော့မှာဖြစ်ပါတယ်။

Arakan Dream 2020 (ရက္ခိုင့်အိပ်မက်၂၀၂၀) ဆိုတာကိုအတိအလင်းအဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုပြမထားတဲ့အာရက္ခတပ်တော်ဟာစစ်ရေးနဲ့နိုင်ငံရေးမှာအသာစီးရရှိထားတဲ့အာရက္ခပြည်ကိုဘယ်လိုလှော်တက်မျိုးနဲ့ဘယ်လိုပုံစံဆက်လက်လှော်ခတ်မောင်းနှင်သွားမယ်ဆိုတာကိုဘယ်သူကမှအတိအကျမသိနိုင်ပါဘူး။

ဒါပေမဲ့အာရက္ခတပ်တော်စစ်ဦးစီးချုပ်ဗိုလ်ချုပ်ထွန်းမြတ်နိုင်ရဲ့စကားအတိုင်းပြောရရင်ရခိုင်ပြည်ဟာအနည်းဆုံးကွန်ဖက်ဒရိတ်ထက်မနိမ့်တဲ့အခြေအနေတစ်ခုကိုထိုက်ထိုက်တန်တန်ရရှိဖို့အကောင်းဆုံးအနေအထားမှာပဲရှိနေပါတယ်။ဒီထက်မကလိုအပ်ရင်လည်းလိုအပ်သလောက်ကိုရရှိနိုင်တဲ့အခြေအနေမှာရှိနေတယ်လို့ဆိုရမှာဖြစ်ပါတယ်။

လက်ရှိအခြေအနေဟာအာရက္ခပြည်အတွက်“ငိုရင်ပုလဲရယ်ရင်ရွဲ” ဖြစ်နေတဲ့အချိန်လို့တောင်ဆိုရတော့မှာပါ။ဒါပေမဲ့အခုလိုအခြေအနေမျိုးကိုပိုင်ဆိုင်နေတယ်လို့ဆိုပေမဲ့အာရက္ခပြည်ရဲ့အခြေအနေဟာအရာရာပြီးပြည့်စုံနေတဲ့အခြေအနေမျိုးလို့တော့မဆိုနိုင်သေးပါဘူး။

အထူးသဖြင့်အာရက္ခတပ်တော်အပြည့်အဝထိန်းချုပ်သိမ်းပိုက်ထားပြီးတဲ့ပလက်ဝအပါအဝင်မြို့နယ်၁၅ မြို့နယ်ရဲ့ပြန်လည်ထူထောင်ရေးလုပ်ငန်းတွေစဉ်ထဲကပညာရေး၊ကျန်းမာရေး၊အုပ်ချုပ်ရေး၊တရားဥပဒေစိုးမိုးရေးနဲ့စီးပွားရေးစတဲ့အခြေခံကဏ္ဍတွေမှာတာ့စိန်ခေါ်မှုတွေပြည့်နှက်နေတာကိုတွေ့မြင်ရပါတယ်။

ဒီနေရာမှာစာရေးသူတို့နေထိုင်တဲ့အာရက္ခပြည်တောင်ပိုင်းဒေသကအခြေအနေတချို့ကိုပြန်ကြည့်ကြရအောင်ပါ။တကယ်တော့ရခိုင်တောင်ပိုင်းဒေသမြို့နယ်အများစုဟာအရှေ့မျှော်ဝါဒီတွေထိုက်သင့်သလာက်အားကောင်းတဲ့နေရာတွေလို့ဆိုနိုင်ပါတယ်။ဒါကလည်းခေတ်အဆက်ဆက်ဗမာလူမျိုးကြီးစစ်ဝါဒီတချို့ရဲ့ရခိုင်အချင်းချင်းသွေးခွဲအုပ်ချုပ်ခံခဲ့ရမှုတွေကြောင့်ဘဲဖြစ်ပါတယ်။ရခိုင်ပြည်ထဲမှာရခိုင်တစ်မြို့နဲ့တစ်မြို့ကိုကူးသန်းသွားလာဆက်သွယ်ဖို့ခက်ခဲပေမဲ့ရိုးမတောင်ကို ကျော်ပြီးဗမာပြည်ထဲသို့ဆက်သွယ်သွားလာရေးအတွက်ကိုတော့လွယ်ကူချောမွေ့နေအောင်ဗမာအစိုးရအဆက်ဆက်ကရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိဖန်တီးပေးထားခဲ့ကြပါတယ်။ဒါ့အပြင်ရခိုင် တောင်ပိုင်းနဲ့မြောက်ပိုင်းဆိုတဲ့အစွဲကိုမှိုင်းဝအောင်တိုက်ပေးပြီးတော့အိမ်ကြက်ချင်းခွပ်ခိုင်းဖို့ အတွက်ဗမာအစိုးရတွေဟာနှစ်ပေါင်းများစွာကြံဆောင်ခဲ့ကြပါတယ်။ဗမာယဉ်ကျေးမှု၊ဗမာစကား၊ဗမာ့ရိုးရာဓလေ့စရိုက်တွေကိုရခိုင်တောင်ပိုင်းထဲသို့မသိမသာဖြစ်စေ၊သိသိသာသာ ဖြစ်စေအစားထိုးသွပ်သွင်းမွေးမြူပေးခဲ့ကြပါတယ်။အကျိုးဆက်ကတော့ရခိုင်တောင်ပိုင်းကဗမာမှိုင်းမိ လူပုဂ္ဂိုလ်တချို့ဟာဗမာ့လက်ဝေခံတွေအဖြစ်ရုပ်လုံးပေါ်သွားခဲ့ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲရခိုင်တောင်ပိုင်းဒေသဟာဗမာ့ခေါင်းဆောင်နဲ့ဗမာနိုင်ငံရေးပါတီတွေကိုဝန်းရံသူတွေ အဖြစ်တစစရုပ်လုံးပေါ်သွားခဲ့ကြပါတယ်။ရခိုင်ပြည်တောင်ပိုင်းထဲကစစ်ပွဲအကြိုကာလကိုပြန်ကြည့်ရင်အသည်းခိုက်စရာအကြောင်းကိစ္စ အတော်များများကိုမြင်ရ၊တွေ့ရခံစားကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။

အာရက္ခတပ်တော်အနေနဲ့ရခိုင်ပြည်ထဲကိုတိုက်ပွဲစတင်ဖော်ဆောင်ပြီဆိုတာနဲ့ဗမာစစ်တပ်ဟာသူတို့ရဲ့လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်းဖြတ်လေးဖြတ်စနစ်ကိုစတင်အသက်သွင်းလာခဲ့ပါတယ်။ရခိုင်ပြည်နဲ့ဗမာပြည်ကိုဆက်သွယ်ထားတဲ့ကုန်စည်စီးဆင်းရာလမ်းကြောင်းမှန်သမျှကိုဗမာစစ်တပ်ကရက်ရက်စက်စက်ပိတ်ဆို့ဖြတ်တောက်ပစ်ခဲ့ပါတယ်။ဒီလိုကုန်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းတွေကိုဖြတ်တောက်ပိတ်ဆို့ခံလိုက်ရလို့ရခိုင်ပြည်တွင်းမှာဆေးဝါးနဲ့အခြေခံစားသောက်ကုန်တွေအလွန်တရာစျေးတက်သွားခဲ့ပါတယ်။လက်လုပ်လက်စားအေက်ခြေလူတန်းစားရခိုင်အများစုဟာအငတ်ဘေးကိုရင်မဆိုင်ရရုံတမည်အထိစားဝတ်နေရေးကျပ်တည်းခက်ခဲသွားခဲ့ရပါတယ်။

ဒီလိုအချိန်မှာပဲဘယ်သူသေသေ၊ငတေမာရင်ပြီးရောဆိုတဲ့ဘနဖူးကိုသိုက်တူးမဲ့ဝိသမလောဘသား စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်အများစုဟာဗမာစစ်တပ်နဲ့ပူးပေါင်းပြီးတော့စီးပွားရေးလုပ်စား ကြပါတော့တယ်။

ဒီလူတွေဟာဗမာစစ်တပ်နဲ့အပေးအယူတစ်စုံတစ်ရာပြုလုပ်ပြီးစီးပွားရေးလုပ်ခွင့်ရရှိခဲ့ကြတဲ့အတွက်အချိန်တိုတိုအတွင်းမှာသိန်းထောင်ပေါင်းများစွာထပ်မံကြွယ်ဝချမ်းသာသွားခဲ့ကြပါတယ်။ဒါပေမဲ့အဖက်ဖက်ကဖိနှိပ်မှုကိုခံထားခဲ့ကြတဲ့စစ်ကြိုကာလရခိုင်လူထုတွေရဲ့ဘဝကတော့မသေရုံတမည်လုံးပါးပါးသွားခဲ့ကြရပါတယ်။

ဝိသမလောဘသားစီးပွားရေးသမားအများစုဟာမြို့သိမ်းတိုက်ပွဲအရိပ်အယောင်ကိုမြင်ရပြီဆိုတာနဲ့ ဗမာပြည်ထဲကို ချောချောချူချူဝင်ရောက်သွားခဲ့ကြပါတယ်။စားသထက်စားဖို့လောဘ ဇောတက်နေတဲ့ စီးပွားရေးသမားတချို့လောက်သာရခိုင်ထဲမှာစားပိုးနင့်ပြီးကျန်ရစ်ခဲ့ပါတယ်။

ခေတ်ပျက်ထဲမှာဗမာစစ်ဘီလူးတွေနဲ့လင်မယားပေါင်း ပေါင်းသင်းဆက်ဆံပြီးတော့ ကိုယ့်တိုင်းပြည်ကိုယ့်လူမျိုးအပေါ်ဘာတစ်ခုမှစာနာငဲ့ကွက်မှုမရှိခဲ့ကြတဲ့ဒီလိုဝိသမလောဘသား စီးပွားရေးသမားတွေရှိနေတာအာရက္ခပြည်ကြီးအတွက်စိတ်ပျက်စရာကောင်းလွန်းလှပါတယ်။ နောက်ထပ်စာရေးသူသတိထားခဲ့မိတဲ့လူတန်းစားတစ်မျိုးကတော့အဖေကျော်ပြီးပထွေးကို လွမ်းဆွတ်တမ်းတတဲ့လူတန်းစားတစ်ရပ်ပဲဖြစ်ပါတယ်။

ဒီလူတွေဟာအာရက္ခတပ်တော်ကသာရခိုင်ပြည်ကိုသိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့ပြီဆိုရင်ရခိုင်ပြည်ထဲမှာမနေဘဲဗမာပြည်ထဲကိုအပြီးတိုင်ပြောင်းရွှေ့လိုက်တော့မယ်ဆိုတဲ့စကားကိုအင်တိုက်အားတိုက် ကြွေးကြော်ခဲ့ကြသူအုပ်စု ဖြစ်ပါတယ်။သူတို့တွေဟာစစ်တပ်ထောက်ခံသူအစိမ်းကြောင်အများစုဖြစ်ပါတယ်။

နောက်ထပ်အမျိုးအစားတစ်ခုကတော့နောက်ကွယ်ကမျှော်လင့်ချက်တစ်စုံတစ်ရာနဲ့AA ကိုအားပေး ထောက်ခံနေကြသူတချို့ဖြစ်ပါတယ်။ဒီအမျိုးအစားထဲမှာAA ကိုရစရာမရှိအောင်နည်းမျိုးစုံနဲ့ တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြတဲ့ အနီကြောင်အများစုပါဝင်ပါတယ်။

လက်ရှိAA ရဲ့အင်အားကြီးထွားလာမှုနဲ့နွေဦးတော်လှန်ရေးအပေါ်သြဇာလွှမ်းမိုးနိုင်မှုတွေဟာကမ္ဘာနဲ့မြန်မာ့နိုင်ငံရေးချိန်ခွင်လျှာကိုတန်းညှိလာနိုင်တယ်လို့သူတို့ကအသိအမှတ်ပြုထားကြပါတယ်။AA မရှိတော့ရင်မြန်မာ့အာဏာရှင်စနစ်ကိုဖြုတ်ချရေးခရီးလမ်းဟာရပ်တံ့လုမတတ်ဖြစ်သွားနိုင်ကြောင်းကိုလည်းသူတို့ကသဘောပေါက်ထားကြပြီးဖြစ်ပါတယ်။ဒါကြောင့်ပဲAA ရဲ့အားနဲ့သာဒါ်စု၊NLD နဲ့NUG တို့ကိုပြန်လည်နန်းတက်လာစေနိုင်လိမ့်မယ်လို့သူတို့တွေမျှော်လင့်နေကြပါတယ်။

အနီကြောင်အများစုဟာရန်သူရဲ့ရန်သူဟာမိတ်ဆွေပဲဆိုတဲ့လက်သုံစကားကိုအကျယ်လောင်ဆုံး ဟစ်အော်ပြီးတော့AA ကိုမကြိုက်သော်လည်းအောင့်ကာနမ်းနေကြတဲ့အခြေအနေလို့ဆိုနိုင်ပါတယ်။တနည်းပြောရရင်ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာပေါ်မှာနထိုင်ပြီးတော့တပါးသူလာရောက်အုပ်ချုပ်ဖို့ကိုတမ်းတနေကြသူတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။

ပြောရမယ်ဆိုရင်ပြောစရာတွေကတော့တစ်ထောင့်တစ်ညပုံ့ပြင်ထက်မကရှည်လျားသွားနိုင်ပါတယ်။

နောက်ထပ်လူတန်းစားတစ်ခုကိုဆက်ကြည့်ကြရအောင်ပါ။အဲဒီလူတန်းစားဟာတောမီးလောင်ချိန်မှာတောကြောင်လက်ခမောင်းခတ်တဲ့လူတန်းစားမျိုးပဲဖြစ်ပါတယ်။သူတို့တွေဟာရခိုင်မြို့နယ်တွေထဲစစ်အစိုးရရဲ့အုပ်ချုပ်ရေးယန္တရားပျက်စီးသွားချိန်ကစလို့ခိုးဆိုးလုယက်တာတွေကိုပြောင်ပြောင်တင်းတင်းကျူးလွန်ခဲ့ကြသူတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။AA ရဲ့မြို့သိမ်းတိုက်ပွဲတွေ ဆင်နွှဲနေစဉ် အတွင်းမှာတောင်မြို့ထဲမှာလှည့်ပတ်ရှောင်ကွင်းပြီးတော့ရသမျှကိုဖောက်ထွင်း ခိုးထုတ်ကြသူတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။

အဖက်ဖက်ကိုစေ့စေ့ငုံငုံလေ့လာဆန်းစစ်ကြည့်မယ်ဆိုရင်ရခိုင်ပြည်တွင်းမှာစိတ်ပျက်စရာအတိပြီးတဲ့လူတန်းစားမျိုးစုံကိုအထက်ကပြောခဲ့တဲ့အတိုင်းတွေ့ကြရမှာပဲဖြစ်ပါတယ်။ဒီလူတွေဟာရခိုင်လူမျိုးနဲ့ရခိုင်ပြည်အကျိုးအတွက်သဲတစ်ပွင့်စာမျှလောက်အကျိုးပြုခဲ့သူတွေမဟုတ်ကြတဲ့အပြင်ရခိုင်ပြည်နဲ့ရခိုင်လူမျိုးတို့အပေါ်ဆိုးကျိုးများစွာပြုမူခဲ့ကြသူတွေသာဖြစ်ပါတယ်။

စာရေးသူတို့ရဲ့ရခိုင်တောင်ပိုင်းမြို့နယ်တွေအများစုမှာ“ကိုယ်လုပ်မှကိုယ်စားရတယ်” ဆိုတဲ့စာမဖတ်တဲ့လူတန်းစားတွေ၊ဘယ်သူသေသေ ငတေမာရင်ပြီးရောဆိုတဲ့လူ့အတ္တတွေ၊ငွေရှိရင်အလိုရှိတိုင်းရရှိစေရမယ်ဆိုတဲ့ငွေဂုဏ်မောက်သူတွေ၊ဗမာအစိုးရအဆက်ဆက်အာဏာပိုင်တွေကိုခါးပိုက်ထဲထည့်ပြီးထင်တိုင်းကြဲနေကြသူစီးပွားရေးသမားတွေ၊ဘာခံယူချက်မှမရှိဘဲအားသာရာဘက်ကိုလိုက်ပါခိုကပ်ကြတဲ့သာပါင်းညာစားတွေနဲ့သမိုင်းမသိတဲ့မျိုးစေ့မမှန်ရခိုင်အမည်ခံတွေသိပ်ကိုပါပါတယ်။

လက်ရှိအချိန်မှာအာရက္ခတပ်တော်AA ရဲ့ထိန်းချုပ်မှုအောက်မှာလူတန်းစားမရွေးရှိနေခဲ့ကြပြီလို့ဆိုပေမဲ့စိတ်မချမ်းမြေ့စရာမြင်ကွင်းတွေကိုမြင်တွေ့နေရပါတယ်။အထက်ကစာရေးသူတင်ပြခဲ့တဲ့လူတန်းစားတွေကိုအုပ်ချုပ်ရေးယန္တရားအပါအဝင်ဌာနအသီးသီးရဲ့ထိုင်ခုံနေရာတချို့မှာဝင်ရောက် နေရာယူနေတာကိုမြင်တွေ့ရတဲ့အတွက်တကယ်ပဲစိတ်မကောင်းဖြစ်မိပါတယ်။

အခွင့်အရေးသမားတွေဆိုတာအမြဲတမ်းခွေးတိုးပေါက်ကိုရှာနေကြသူတွေဖြစ်တာမို့ဒီလူတွေဒီနေရာကိုရောက်လာခဲ့ကြတာသိပ်တော့မဆန်းပြားလှပါဘူး။ဒါပေမဲ့စည်းစနစ်တကျပြန်လည်ထူထောင်မဲ့အာရက္ခပြည်ရဲ့ပြန်လည်ထူထောင်ရေးကိုမျိုးစေ့မမှန်သူတွေကြောင့်နှောင့်နှေး ကြံ့ကြာနေမှာကိုတော့စိုးရိမ်မိတာအမှန်ပါပဲ။

ဒါ့အပြင်အာရက္ခပြည်သူ့အစိုးရကိုခတ်အဆက်ဆက်ဗမာလူမျိုးကြီးဝါဒီအစိုးရလိုသဘော ထားပြီးတော့လာဘ်ပေးလဘ်ယူမှုနဲ့ခါးပိုက်ဆောင်ချင်နေကြသူတွေကလည်းဒုနဲ့ဒေးရှိနေကြပါသေးတယ်။ဒီလိုစိန်ခေါ်မှုတွေကိုလွတ်လွတ်ကင်းကင်းရှောင်ရှားပြီးတော့ထူးခြားကောင်းမွန်တဲ့အာရက္ခနိုင်ငံတော်သစ်ကိုခေတ်ပညာတတ်မျိုးစေ့မှန်လူငယ်တွေနဲ့ထူထောင်နိုင်ဖို့ကိုသာစာရေးသူအနေနဲ့မျှော်လင့်မိပါတယ်။ကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ဗမာနယ်ချဲ့တော်လှန်ရေးရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားထဲကနယ်ချဲ့အလိုတော်ရိဇာတ်ကောင်လိုအင်္ဂလိပ်ခေတ်မှာအင်္ဂလိပ်အလိုတော်ရိ၊ဂျပန်ခေတ်မှာလည်းဂျပန်အလိုတော်ရိနဲ့လွတ်လပ်ရေးခေတ်မှာဖဆပလရဲ့ကျေးရွာသူကြီးဖြစ်မလာဖို့အတွက်တာဝန်ရှိသူတွေဂရုစိုက်ကြဖို့လိုအပ်ပါတယ်။

ငှက်နဲ့တွေ့ရင်ငှက်၊ကြွက်နဲ့တွေ့ရင်ကြွက်ဖြစ်သွားတတ်တဲ့လင်းနို့လူသားတွေကိုအနာဂတ်အာရက္ခပြည်ယန္တရားထဲကသတ္တိရှိရှိအပြီးတိုင်ဖယ်ရှားပစ်ဖို့တော့အမှန်တကယ်ပဲလိုအပ်နေပါတယ်။

ရီရီလှိုင်

ဆောင်းပါး