ရွှီရက္ခ ရေးသည်။

နိရဉ္စရာ(ဆောင်းပါး) မတ် ၃၁/၂၀၂၅

အခုတလော အာရက္ခပြည်ဖက်က သတင်းတွေမှာ ခပ်စိပ်စိပ်တွေ့လာရတဲ့ " ရခိုင်ဒေသနေပြည်သူတွေကို အာရက္ခတပ်‌တော် (အေအေ) ထဲကို ဝင်ရောက် စစ်သင်တန်းတက်ရောက်ရန် စာရင်းကောက်ယူနေတယ်" ဆိုတဲ့ သတင်းနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ဆွေးနွေးစရာတွေ ရှိလာပါသည်။

ပထမတစ်ချက်ကတော့ လက်ရှိ မြန်မာပြည်နိုင်ငံရေးထဲမှာ အခုလို ပြည်သူတွေကို စစ်ရေးတာဝန်တွေ ပုံစံအမျိူးမျိုးနဲ့ ပေးအပ်ဖို့ ကြိုးပမ်းလာကြတာတွေဟာ သိပ်အဆန်းကြီးတော့ မဟုတ်ပါ။ အဆိုးဆုံး နဲ့ အသိသာ ဆုံးကတော့ တစ်နိုင်ငံလုံးမှ ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်နေတဲ့ အာဏာသိမ်းစစ်တပ် စစ်ကောင်စီမှ လုပ်တဲ့ စစ်မှုမထမ်းမနေရ ဥပဒေဖြစ်ပြီး၊ စစ်ရှုံးနေတဲ့ တပ်ဖြစ်တဲ့အတွက် ‘ရှင်ရင် ရွှေထီးထက် သေရင်မြေကြီး’ ဖြစ်ကြမှာကိုပဲ ပြည်သူတွေက ကြောက်ကြရပါသည်။

တကယ်လည်း ရခိုင်၊ ကချင်၊ရှမ်းမြောက်၊ ကရင်၊ ကရင်နီ စတဲ့ စစ်မျက်နှာတွေမှာ (၄၅) ရက် စစ်သင်တန်းနဲ့ရောက်လာကြတဲ့ သူတွေ အတုံးအရုံးနဲ့ သေပွဲဝင်ကြရတာတွေလည်း အများကြီးရှိနေပါသည်။

စစ်မြေပြင်ကို မရောက်ခင် နိုင်ငံတောသီချင်းကို သံပြိုင်သီဆိုရင်း ဇာတိမာန်တက်ကြွခဲ့ကြတဲ့လူငယ်တွေဟာ စစ်ပွဲထဲ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ရောက်တော့မှ ‘အားတဲ့ ဘုရားလာကူပါ’ ဆိုသလိုဖြစ်ကြရသည်။

အပတ်စဉ်တွေ ကြီးလာတာနဲ့ အမျှ အဓမ္မစုဆောင်းမှုမှာ ပိုပြင်းထန်လာသလို၊ကျဆုံးမှုလေ့ ပိုကြီးမားလာပါသည်။ အခု ရေးသားတဲ့ ဆောင်းပါးမှာတော့ လက်ရှိ လူအများစိတ်ဝင်စားနေကြတဲ့ ‘အမျိုးသားကာကွယ်ရေးဆိုင်ရာ အရေးပေါ်ပြဌာန်းချက်’(National Defense Emergency Provision- NDEP) နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး စာရေးသူ နားလည်သလောက် သုံးသပ်တင်ပြသွားပါမယ်။

စစ်ရေးတာဝန်ထမ်းဆောင်ရခြင်း၏ သဘောတရားအမှန်တော့ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ တိုင်းပြည်၊ နိုင်ငံ၊ လူ့အဖွဲ့အစည်းတိုင်းမှာ သူ အသိုင်းအဝိုင်းလုံခြုံရေးအတွက် စစ်ရေးတာဝန်ကို ပထမဦးစားပေးအဖြစ် လုပ်ကြရသည်မှာထူးခြားလှသည်မဟုတ်ပါ။

မိမိ အသိုင်းအဝိုင်း လုံခြုံရေးအတွက် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျမလုပ်နိုင်ပါက ပြင်ပလူ (သို့) ရန်သူတော်များမှသာ လာလုပ်ကြပါလိမ့်မည်။ ထိုကဲ့သို့အပြုလုပ်ခံရခြင်းကို ‘ကျွန်ပြုအုပ်ချုပ်ခံရခြင်း’ ဟု ခေါ်ပြီး၊ နှစ်ပေါင်း (၂၀၀) ကျော် ဗမာဘုရင်အုပ်ချုပ်မှု၊ ဗြိတိသျှကိုလိုနီအုပ်ချုပ်မှု၊ ဖက်ဆစ်ဂျပန်အုပ်ချုပ်မှု၊ တဖန် ‘ပြည်ထောင်စုအမည်ခံ’ ဗမာလူမျိုးကြီးဝါဒ အခြေခံသည့် ဖက်ဆစ်ဗမာစစ်တပ်၏ အုပ်ချုပ်မှု‌အောက်တွင် နေထိုင်လာကြရသော အာရက္ခပြည်သူများမှာ အဆိုပါ အုပ်ချုပ်မှု စနစ်အကြောင်းကို အသိဆုံးပင်ဖြစ်ပါသည်။

ထို့ကြောင့် မိမိအသိုင်းအဝိုင်းကာကွယ်ရေးအတွက် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လုပ်နိုင်မှ လွတ်မြောက်မှု၏ အသီးအပွင့်ကို မျိုးဆက်တိုင်းက ခူးဆွက်ခံစားခွင့် ရှိနိုင်ပေမည်။

ဤနေရာတွင် အဓိက ဆိုလိုချင်သည်မှာ ဘယ်တိုင်းပြည်၊ လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင်မဆိုမိမိအသိုင်းအဝိုင်း၏ လွတ်မြောက်ရေးနဲ့ လုံခြုံရေး သည် သေရေးရှင်ရေး နံပါတ် (၁) ဦးစားပေး ဖြစ်ပါသည်။ လွတ်မြောက်ရေးတိုက်ပွဲတွင် အသက်၊ သွေး၊ ‌ချွေး ပေးဆပ်ပြီး ဦးဆောင်ဦးရွက်ပါဝင်ခဲ့သူများကို အသိအမှတ်ပြု တန်ဖိုးထားသည်ဆိုပါလျှင်မည်သည့်ကြောင်း လုံခြုံရေး၊ ကာကွယ်ရေး တာဝန်များကို အချိန် (၂) နှစ်မျှထမ်းဆောင်နိုင်စွမ်း မရှိရမည်နည်း။ အာရက္ခစစ်သည်တော်များမှ အသက်နဲ့ရင်းပြီးရယူခဲ့ရသော အောင်မြင်မှု၊ နယ်မြေများကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းကာကွယ်ရန်ရှင်သန်နေထိုင်ခဲ့သူများ၏ တာဝန်ပင် မဟုတ်ပါလား။

စစ်ကောင်စီနဲ့ ကွဲပြားခြားနားမှုလက်ရှိ အာရက္ခတပ်တော်မှ ဦး‌ဆောင်ပြီး ပြည်သူတစ်ရပ်လုံးပါဝင်သော ကာကွယ်ရေးစနစ်၊တပ်သားသစ် စည်းရုံးစုဆောင်းမှုလုပ်နေသည်မှာ စစ်ကောင်စီနဲ့ လုပ်ငန်းစဉ်၊ ရည်မှန်းချက် နဲ့အနှစ်သာရ တို့အရပါ ကွဲပြားမှု ရှိပါသည်။

ပထမအချက်အနေနဲ့ စစ်ကောင်စီသည်ပြည်သူတစ်ရပ်လုံးမှ ဆန့်ကျင်သော အာဏာသိမ်းအုပ်စုဖြစ်ပြီး၊ ‘တရားသော စစ်ပွဲ သီအိုရီ’ (Just War Theory) အရဆိုလျှင် ‘မှန်ကန်သော အာဏာပိုင်အဖွဲ့’ (Right Authority) တစ်ခုမဟုတ်ပေ။

ဒုတိယအနေနဲ့ အာရက္ခတပ်တော် မှ ဆင်နွဲနေသော စစ်ပွဲ၊ တိုက်ပွဲများသည် မိမိတိုင်းပြည်၊ ဒေသလွတ်မြောက်ရေး အတွက်သာ လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်ပြီး၊ စကစ ကဲ့သို့ လူမျိုးကြီးဝါဒ အခြေပြု စစ်အာဏာရှင်နဲ့ စစ်မိသားစုအုပ်စိုးမှုကို အသက်သွင်းလိုခြင်းမဟုတ်ပေ။

ဤသည်မှာ မျှတသောအကြောင်းအရင်း (Right Cause) နဲ့ မှန်ကန်သောဦးတည်ချက် (Right Intention) မှာ မတူညီခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

နောက်ဆုံးအနေနဲ့စစ်ကောင်စီတပ်ထဲတွင် ပါဝင်ထမ်းဆောင်ကြသူများသည် သာမာန်အရပ်သားပြည်သူလူထု နဲ့တပ်ဖွဲ့ဝင်ကြားများတွင် ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်းမျိုးထက် အပြစ်မဲ့ပြည်သူများကိုသာဦးတည်ချက်ထား ‘စုပေါင်းအပြစ်ပေးမှု’ (collective punishment) လုပ်လေ့ရှိသည်မှာ ကမ္ဘာကအသိပင်လည်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် သဘောတရားနဲ့ လက်တွေ့အရပါ စစ်ကောင်စီ၏အဓမ္မစစ်မှုထမ်းလုပ်ဆောင်မှုသည် အစွန်းရောက် မှန်ကန်မှု မရှိသော လုပ်ရပ်သာ ဖြစ်သည်မှာထင်ရှားလှပါသည်။

လက်တလော လိုအပ်ချက်မှသည် ရေရှည်‌အောင်မြင်မှုဆီဆို့လက်ရှိကာ အာရက္ခစစ်မြေပြင်ရှိ မြို့နယ် (၁၈) ခု အနက် (၁၅) ခုကို လွတ်မြောက်နယ်မြေများဖြစ်အောင် လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီးနောက် အာရက္ခပြည်နယ်နမိတ်သည်လည်း လွန်စွာကျယ်ပြန့်လာပါသည်။ မြောက်ဖက်အစွန်း ဘဂ်လားပင်လယ်အောင်၊ နတ်မြတ်ဝမှသည်ဝေလာတောင်၊ မယူတောင်၊ သြရမ၊ လောရမ တောင်တန်းများ၊ တဖန် ပီ‌တောင် မှသည်အာရက္ခပြည်၊ အိန္ဒိယ၊ ဘဂ်လားဒေချ့်နိုင်ငံတို့ ဆုံရာ အနောက်ဖက် အဂ်လိပ်အက္ခရာ ‘ဝိုင်’ ပုံစံတြိဂံဒေသ တနည်း ‘Y Tringle’ မှသည် ပလတ်ဝ-မီဇိုရမ်နယ်စပ်၊ ထိုမှသည် ရခိုင်ရိုးမအရှေ့တောင်ဖက်တလွှား ဧရာဝတီမြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသထိ ဖြစ်ပါသည်။

ထို့ကြောင့်နတ်မြစ်ဝမှသည် ဂွ ချောင်းဝထိ နယ်စပ်အရှည်သည်လည်း အနည်းဆုံး ကီလိုမိတာ ၉၀၀ ခန့်ရှိပေသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ လက်ရှိ အာရက္ခပြည်သူများ ပိုင်ဆိုင်ထားသော အာရက္ခပိုင်နက်သည် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ဘူတန်၊ နယ်သာလန်၊ ဆွစ်ဇာလန် စသော နိုင်ငံများနည်းတူ ကီလိုမီတာ စကွဲယား ၄၀,၀၀၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပါသည်။ ထိုနိုင်ငံ (၃) ခုစလုံးသည် စစ်ပွဲထဲ ရောက်နေသောနိုင်ငံများမဟုတ်သော်လည်း စုစုပေါင်း တပ်သားအင်အားသည် ဘူတန် (၈‌ ထောင်)၊နယ်သာလန် (၄သောင်းကျော်) နဲ့ ဆွစ်ဇာလန် (၁ သိန်းခွဲ) ဟူ၍ အသီးသီးရှိကြတာကိုတွေ့ရပါသည်။

ဆိုလိုသည်မှာ လက်ရှိ စစ်ရေးတိုက်ပွဲများ ရင်ဆိုင်နေရသော အာရက္ခပြည်သည်အမြဲတမ်းတပ်အင်အား (active military force) အနည်းဆုံး တပ်အင်အား (၇) သောင်း မှ သည် (၁) သိန်းခွဲလောက်ထိ ရှိနေပါမှ တိုင်းပြည်ကာကွယ်ရေးအတွက် လုံလောက်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

အဓိကအားဖြင့် အာရက္ခအောင်မြေများမှာ တိုးပွါးလာသောကြောင့် တပ်အင်အား ပိုလိုအပ်လာခြင်း လည်း ဖြစ်ပေသည်။

ဒုတိယ အရေးကြီးသည့် အချက်တစ်ခုမှာ ရှေရှည်တွင်လည်း အာရက္ခပြည်၏ ပထဝီနိုင်ငံရီး၊ ဘေးနားဝန်းကျင် ရန်လိုခြိမ်းခြောက်မှုနှင့် နိုင်ငံရေးလိုအပ်ချက်အရပါ အရွယ်ရောက်သူတိုင်းစစ်သင်ပညာသင်၊ စစ်ရေးတာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရသော စနစ်ကို ကျင့်သုံးသင့်ပေသည်။

ကမ္ဘာပေါ်တွင် နိုင်ငံအရွယ်အစား သေးငယ်၊ လူဦးရေနည်းပြီး ‌ဘေးနားအင်အားကြီးရန်လိုသော နိုင်ငံများကြားတွင် ရှိသော တိုင်းပြည်ငယ်တိုင်းမှာ အမျိုးသားကာကွယ်ရေးမဟာဗျူဟာ အဖြစ် အဆိုပါ မူဝါဒကို ကျင့်သုံးကြရပါသည်။ အသိသားဆုံး ဥပမာများမှာ စင်ကာပူ၊ ဗီယက်နမ် နဲ့အစ္စရေး တို့ပင် ဖြစ်ပါသည်။

အာရက္ခပြည်သူများသည်လည်း စစ်ကောင်စီတပ်၏ရန်လိုခြိမ်းခြောက်မှု၊ မြောက်ဖက်မြို့နယ်များရှိ အစ္စလာမ်မစ် အစွန်းရောက်အုပ်စုများ၏ခြိမ်းခြောက်မှု၊ လူဦးရေများပြီး အစ္စလာမ်မိုက်ဇေးရှင်း ပြင်းထန်သော ဘဂ်လားဒေရှ့်နိုင်ငံ၏လျှို့ဝှက်အကြံအစည်များမှ တာဆီးကာကွယ်နိုင်ရန် ထိုကဲ့သို့ ပြည်သူတစ်ရပ်လုံးစစ်ပညာတက်ရောက်ရန် အရေးကြီးလှပါသည်။

တတိယ အချက်အနေဖြင့် လက်ရှိ စစ်မြေပြင်တွင် အောင်ပွဲရနေသော အာရက္ခတပ်တော်သည် ပြည်သူလူထုမှ မွေးဖွားလာသော တပ်ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် အနာဂတ်တွင်လွတ်လပ်ရေးတိုက်ပွဲမှ မွေးဖွားလာသော ‘ဗမာလွတ်မြောက်ရေးတပ်’ (BIA) ကဲ့သို့ပြည်သူလူထုဖက်ကို သေနတ်ပြောင်းဝလှည့် သတ်ဖြတ်သော တပ် မဖြစ်ရန်လည်း အရေးကြီးလှပါသည်။

ထိုကဲ့သို့ မဖြစ်လာစေရန် အရေးကြီးသော အတားအဆီးတစ်ခုမှာ ပြည်သူတိုင်းမှ တပ်တော်နဲ့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှု ရှိပြီး၊ စစ်ပညာသင်ယူထားနိုင်မှ အနာဂတ်တွင် စစ်ခေါင်းဆောင်များမှ အာဏာသိမ်းပြီး ပြည်သူများကို ဖိနှိပ်အုပ်ချုပ်သော ကံကြမ္မာကိုရှောင်ရှားနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ပြည်သူတိုင်း စစ်ပညာသင်သူခြင်းသည် ဗမာပြည်ဖက်ကဲ့သို့ စစ်အာဏာရှင်များ ပေါ်ထွန်းလာမှုကို တားဆီးပေးနိုင်ပါသည်။

အထက်ဖော်ပြပါ အကြောင်းအချက် (၃) ခုကို အခြေတည်ပြီး လက်ရှိကာလတွင် ပြည်သူများ စိတ်ဝင်စားနေကြသော ‘အမျိုးသားကာကွယ်ရေးဆိုင်ရာ အရေးပေါ်ပြဌာန်းချက်’ သည် လတ်တလော လိုအပ်ချက်သာမက ရေရှည် အာရက္ခပြည်သူ့အကျိုးစီးပွါးကိုပါ ဆောင်စွန်းပေးနိုင်ပါသည်။

အကောင်အထည်ဖော်မှုဆိုင်ရာ မေးခွန်းများအထက်တွင် ဆွေးနွေးခဲ့သည့်အတိုင်း ကာကွယ်ရေးဆိုင်ရာ ပြဌာန်းချက်အာ းအကောင်အထည်ဖော်မှုသည် ရည်မှန်းချက်၊ ဦးတည်ချက်အရ ကောင်းမွန်သကဲ့သို့အကောင်အထည်‌ဖော်သော ချဉ်းကပ်မှုနည်းလမ်းမှာလည်း လွန်စွာ အရေးကြီးလှပါသည်။

အထူးသဖြင့် လက်ရှိ အာရက္ခတပ်တော်၏ တပ်သားအင်အားသည် ၅ သောင်းနှင့်အထက်ရှိသောကြောင့်နောက် အင်အား ၅ သောင်းခန့်သာလိုအပ်ပေရာအသက်ကန့်သတ်ချက်တွင် ပါသော အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီးတိုင်း တဖြတ်တည်းစစ်သင်တန်းတက်ရောက်ရန် မလိုအပ်သေးပေ။

လက်ရှိ အာရက္ခပြည်လူဦးရေအရ စုစုပေါင်း ၂သန်းကျော် ခန့် ရှိနိုင်ပေရာ ခန့်မှန်းတွက်ချချက်အရ စစ်သင်တန်းတက်ရန်အကျုံးဝင်သူစုစုပေါင်းသည် ၉ သိန်းမှ ၁ သန်းခန့်ပင် ရှိနိုင်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် ထပ်မံလိုအပ်သော စစ်အင်အား (၅) သောင်းမှာ အဆိုပါ ပမာဏ၏ ၅ရာခိုင်နုန်းခန့်‌လောက်သာ ရှိသည်ကို တွေ့ရပေမည်။ ထိုကြောင့် စစ်ရေးလေ့ကျင့်ရန်သင့်တော်သော လူ အယောက် (၁၀၀) တွင် (၅) ယောက်ခန့်သာ ဝင်ရောက် ကြရမည့်အခြေအနေမျိုးလည်း ဖြစ်ပေသည်။ တဖက်တွင် အဆိုပါ (၅) ယောက်ကို အပတ်စဉ်တစ်ခုတည်းတွင် ခေါ်ယူ တာဝန်ပေးအပ်သည်ထက် အပတ်စဉ်တစ်ခုတွင် (၁) ယောက်နုန်းဖြင့် (၅) ကြိမ်လောက် ပြုလုပ်နိုင်ပေသည်။

တဖက်တွင် ပို၍ အရေးကြီးသည်မှာ ထိုကဲ့သို့ ရွှေးချယ်မှုမျိုးကို မည်ကဲ့သို့ တရားမျှတမှု ရှိအောင် လုပ်ဆောင်ရမည်နည်းဟူသော အကောင်အထည်ဖော်မှုပိုင်းဆိုင်ရာ ကိစ္စဖြစ်ပေသည်။

ထိုအထဲတွင် အာဏာရှိ နှင့် အာဏာမဲ့ များကြား၊ ငွေကြေးတတ်နိုင်သူ နှင့်မတတ်နိုင်သူများကြား စသည့် တို့အပေါ်အခြေခံ၍ ခွဲခြားဆက်ဆံမှုမျိုး မရှိစေရအောင်လုပ်ဆောင်ရပေမည်။

ဤနေရာတွင် နိုင်ငံတိုင်းတွင် ကျင့်သုံးသော ကင်းလွတ်ခွင့်၊ ရွှေ့ဆိုင်းခွင့်နှင့် လျှော့ပေါ့ခွင့်ဆိုင်ရာ သတ်မှတ်ချက်များကိုလည်း လိုက်နာရပေမည်။ သို့သော်အာရက္ခပြည်သားဟူသမျှ တပြေးညီသက်ရောက်မှုရှိစေသော သတ်မှတ်ချက်များကိုလည်းလိုက်နာရပေမည်။

ပို၍ အရေးကြီးသည်မှာ ၁) မိမိစိတ်ဆန္ဒအတိုင်းပါဝင်စေခြင်း၊ ၂)သဘောတရားဖြင့် စည်းရုံးသိမ်းသွင်းခြင်း၊ ၃) အမျိုးသားများကို ဦးစားပေးပါဝင်စေခြင်း၊ ၄)သင့်တော်သော တန်ပြန်ခံစားပိုင်ခွင့်၊ မက်လုံးများအား ပေးအပ်ခြင်းဖြင့် စည်းရုံးခြင်း စသည့်နည်းလမ်းချဉ်းကပ်မှုမျိုး တို့ကို ကျင့်သုံးသင့်ပေသည်။

ထို့အပြင် အရေးပေါ်ကာလတွင်သာ အများဆုံး (၂) နှစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊အရေးပေါ်ကာလ ပြီးဆုံးလျှင် တာဝန်ချိန်မှာ ပို၍ လျှော့နည်းနိုင်ပေသည်။ ယင်းအပြင်တာဝန်ပြီးဆုံးပါက မိမိ ဆန္ဒအတိုင်း ထွက်ပိုင်ခွင့်ရှိပေသည်။ ။ အကယ်၍ တပ်၊ ပါတီ၊ အစိုးရဌာန စသည့် နေရာများတွင် ဆက်လက်တာဝန်ထမ်းဆောင်လိုပါက အရည်အချင်းအလိုက်တာဝန်များကို ချီးမြှင့်အပ်နှင့်ခြင်း ခံရနိုင်ပေသည်။

နိဂုံးကောက်ချက်

အချုပ်အားဖြင့်ဆိုပါသော် ‘အမျိုးသားကာကွယ်ရေးဆိုင်ရာ အရေးပေါ်ပြဌာန်းချက်’ သည် အာရက္ခပြည်၏ ရေတို၊ ရေလတ်၊ ရေရှည် ကာကွယ်ရေး၊ လုံခြုံရေးဆိုင်ရာလိုအပ်ချက်များအတွက် လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်သော အမျိုးသားရေးဆိုင်ရာတာဝန်ကြီးတစ်ရပ်ဖြစ်သည်မှာ သိသာလှပါသည်။ တဖက်တွင် အာရက္ခတပ်တော်၏ထိမ်းချုပ်မှုအောက်ရှိ နယ်မြေများကို တဖန် ပြန်လည် သိမ်းပိုက်ရယူရန် ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့်ကြိုးဖမ်းကြံဖန်နေကြသော အရှေ့နှင့် အနောက် ရန်သူများအတွက်လည်း ကြီးမားသောအဟန့်အတား၊ သတိပေးသတင်းစကားကြီး တစ်ခု ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။

အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အာရက္ခပြည်သူတစ်ရပ်လုံးပါဝင်သောအမျိုးသားကာကွယ်ရေးစနစ်ကို ဖော်ဆောင်နိုင်သော အာရက္ခတိုင်းပြည်ကို မည်သည့် ပြင်ပရန်သူမှ ကျူးကျော်တိုက်ခိုက်ရန် မဖြစ်နိုင်တော့ပါချေ။

----

ပြည်တွင်း သတင်း