ချစ်အိလှိုင်၊သဉ္စာနွယ်
နိရဉ္စရာ၊ ဇန်နဝါရီ၁၄/ ၂၀၂၂
၇ခိုင်ပြည်နယ်မှ နေရပ်မပြန်နိုင်သေးသည့်စစ်ဘေးရှောင်များမှာ အလုပ်အကိုင်မရှိကြသဖြင့် အကြွေးသံသရာ လည်နေကြရကြောင်းစစ်ဘေးရှောင်များက ပြောသည်။
စစ်တွေမြို့ရှိမေယုဓမ္မစက္ခုပရဟိတကျောင်းစစ်ဘေး ရှောင်စခန်းတာဝန်ခံ ဒေါ်မေဦးက “ နေ့စား အလုပ်လေးတွေ ထွက်လုပ်ပြီးရပ်တည်နေကြ၇တယ်။ အမျိုးသမီးတွေမှာအလုပ်မရှိဘူး။ လုပ်ရင်လည်း အများနည်းတူလုပ်ခမ၇ဘူး။ အနှိမ်ခံရတယ်လို့ပြောရမလားပဲ။စားသောက်ဆိုင်တွေ၊ ပန်းရံတွေလုပ်ကြရင်လည်း အလုပ် အသွားအပြန် လမ်းစရိတ်နဲ့
တိုက်ပွဲများရပ်နေသည့်အတွက်နေရပ်ပြန်ကြသည့်စစ်ဘေးရှောင်မျာ
ကိုဗစ်ကာလအလုပ်အကိုင်ရှားပါးလာ
“ အစ်မတို့မိသားစုမှာ အမျိုးသားမရှိတဲ့အတွက်ဘယ်သူ့မှာမှအလုပ်မရှိဘူး။ အစ်မလိုပဲ ဒီမှာ အမျိုးသမီး အများကြီး ရှိတယ်။ကိုယ့်ရွာကိုမပြန်ချင်တဲ့လူရှိ
တောင်မင်းကုလားစစ်ဘေးရှောင်စခန်
“မအေးခိုင်တို့ ဆန်နှစ်ဗူးနဲ့မလောက်ငှဘူး။သရေစာလည်း စားကြတာမဟုတ်တော့လေ။ WFP က တစ်လကို တစ်သောင်းခွဲ၊တစ်သောင်းခုနစ်ထောင်နဲ့ ဒေါ်လာလည်းမဟုတ်၊ ဘတ်လည်းမဟုတ်၊ မြန်မာငွေအဲဒီလောက်နဲ့ လုံလောက်ပါ့မလားရှင်။ရွာပြန်ဖို့မြို့နယ် တာဝန်ရှိသူတွေကလည်း တစ်လ တစ်ခါခေါ်ပြောတာကို ဝမ်းနည်းမိတယ်။ဘယ်သူကမှ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်မပြန်ချင်ပဲမနေ
အဆိုပါကိစ္စနှင့်ပက်သက်၍စစ်ဘေးရှောင်များဘ၀ရပ်တည်ရေးအတွ
“စစ်ဘေးရှောင်စခန်းကလူတွေအိမ်ကိုပြန်ချင်မှာပေါ့။ ဒါပေမယ့်
ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် ရက္ခိုင့်တပ်တော်(AA) နှင့် မြန်မာတပ်မတော်တို့ အကြား ၂၀၁၈ခုနှစ်မှ ၂၀၂၀ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ပထမအပတ်အထိ ဖြစ်ပွားခဲ့သည့် တိုက်ပွဲများအတွင်း စစ်ဘေးရှောင် ၂ သိန်းနီးပါးခန့် အိုးအိမ်များကို စွန့်ခွာကာ ဘေးလွတ်ရာသို့ ထွက်ပြေးခိုလှုံခဲ့
ယင်းနောက် ၂၀၂၀ခုနှစ် နိုဝင်ဘာ၈ ရက် အထွေထွေရွေးကောက်ပွဲ
သို့သော်လည်း စစ်ဘေးရှောင်၉ သောင်းခန့်မှာ စားရေးသောက်ရေး အခက်အခဲ၊ မိုင်းအန္တရာယ်၊ စစ်တပ်များ ကျေးရွာအနီး တပ်စွဲထားမှုများကြောင့်နေရပ်မပြန်နိုင်ဘဲ ကျန်ရှိနေသေးကြောင်း REC ကဆိုသည်။
( (LWF/The Lutheran World Federation)